تغيير نكرده پاك است، ولى احتياط مستحب است كه پس از رسيدن برخى نجاستها، مقدارى كه در كتابهاى مفصل گفته شده از آب آن بكشند.
(مسأله 45): اگر نجاستى در چاه بريزد و بو يا رنگ يا مزه آب آن را تغيير دهد، چنانچه تغيير آب چاه از بين برود بنابر احتياط لازم هنگامى پاك مىشود كه با آبى كه از چاه مىجوشد يا با آب كر يا باران مخلوط گردد.
مسائل آبها (مسأله 46): چنان كه در مسأله (17) گفته شد، آب مضاف چيز نجس را پاك نمىكند، و وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله 47): آب مضاف هر چند زياد باشد، اگر ذره اى نجاست به آن برسد نجس مىشود، ولى چنانچه با فشار از بالا روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به چيز نجس رسيده نجس است، و مقدارى كه نرسيده است پاك مىباشد.
مانند اين كه اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند، آنچه به دست رسيده نجس، و آنچه به دست نرسيده پاك است.
(مسأله 48): اگر آب مضاف نجس طورى با آب كر يا جارى مخلوط شود كه ديگر آب مضاف نباشد پاك مىشود.
(مسأله 49): آبى كه مطلق بوده و معلوم نيست به حد مضاف شدن رسيده يا نه، مانند آب مطلق است، يعنى چيز نجس را پاك مىكند، و وضو و غسل هم با آن صحيح است، و آبى كه مضاف بوده و معلوم نيست مطلق شده يا نه، حكم آب مضاف را دارد.
(مسأله 50): آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف، و معلوم نيست كه قبلا مطلق يا مضاف بوده، نجاست را پاك نمىكند، و وضو و غسل هم با آن باطل است، ولى اگر به مقدار كر يا بيشتر باشد و نجاست به آن برسد حكم به نجاست آن نمىشود، و پاك كننده نجس هم نيست.
(مسأله 51): آبى كه عين نجاست مانند خون به آن برسد و بو يا رنگ