مىتواند به ديگرى اجاره دهد، البته براى تحويل آن بايد از مالك اجازه بگيرد ولى مشروط به اين كه به بيشتر از آن مبلغ اجاره ندهد، مگر آن كه عملى ارزنده مانند تعمير و سفيد كارى انجام داده باشد و يا به غير جنسى كه خود اجاره كرده، آن را اجاره دهد; مانند اين كه با پول اجاره كرده، به گندم يا چيز ديگرى اجاره دهد. اجاره كشتى و آسياب نيز همين حكم را دارد.
(مسأله 2113): اگر اجير با شخص شرط كند كه تنها براى خود آن شخص كار كند، نمىتوان او را به ديگرى اجاره داد. و اگر شرط نكند چنانچه او را به چيزى كه اجرت او قرار داده اجاره دهد، بايد زيادتر نگيرد و اگر به چيز ديگرى اجاره دهد نيز احتياط آن است كه زيادتر نگيرد، و اگر خودش اجير كسى شود نمىتواند انجام آن عمل را به ديگرى واگذار نمايد، مگر آن كه اجاره اعم از مباشرت و يا تسبيب باشد، كه مىتواند به ديگرى واگذار كند به شرط آن كه به اجرت كمترى نباشد.
(مسأله 2114): اگر غير خانه و دكان و اطاق و كشتى و اجير و آسياب چيز ديگر مانند زمين را اجاره كند و مالك با او شرط نكند كه تنها خودش از آن استفاده نمايد، هر چند بيشتر از مقدارى كه اجاره كرده آن را اجاره دهد اشكال ندارد، مگر اجاره آن با طلا و نقره كه جايز نيست.
(مسأله 2115): اگر خانه يا دكانى را مثلا يك ساله به صد تومان اجاره كند و از نصف آن خودش استفاده نمايد، مىتواند نصف ديگر آن را به صد تومان يا كمتر اجاره دهد; ولى اگر بخواهد نصف آن را به زيادتر از مقدارى كه اجاره كرده مثلا به صد و بيست تومان اجاره دهد، بايد در آن كارى مانند تعمير انجام بدهد.
شرايط مالى كه آن را اجاره مىدهند (مسأله 2116): مالى را كه اجاره مىدهند چند شرط دارد:
اول: معين بودن آن، پس اگر بگويد يكى از خانه هاى خود را به تو اجاره دادم درست نيست.