روزه باطل نمىشود، مگر كسى كه ختنه گاه او بريده شده كه بعيد نيست اگر چه كمتر از ختنه گاه داخل شود روزه باطل گردد.
(مسأله 1539): اگر روزه دارى كه ختنه گاه او بريده نشده عمدى جماع نمايد و شك كند كه به اندازه ختنه گاه داخل شده يا نه، روزه او باطل است، و لازم است قضا نمايد، ولى كفاره واجب نيست، گرچه علم به مفطر بودن داشته و عمدى قصد دخول نمايد.
(مسأله 1540): اگر فراموش كند كه روزه است و جماع نمايد، يا او را به جماع مجبور نمايند، به طورى كه از اختيارش خارج شود روزه او باطل نمىشود.
ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد يا جبر برداشته شود، بايد فورى از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود بايد در بقيه روز از آنچه روزه را باطل مىكند اجتناب نمايد، و پس از ماه رمضان قضاى آن را بجا آورد.
4 - استمناء (مسأله 1541): اگر روزه دار استمناء كند (با خود يا ديگرى غير از جماع، كارى كند كه منى از او بيرون آيد) روزه اش باطل مىشود، و استمناء حرام موجب كفاره جمع است.
(مسأله 1542): اگر بى اختيار منى از روزه دار بيرون آيد روزه اش باطل نيست، مگر آن كه از روى اختيار كارى كند كه بداند يا مطمئن باشد كه بى اختيار منى از او خارج مىشود، كه در اين صورت روزه اش باطل است.
(مسأله 1543): روزه دارى كه مىداند اگر در روز بخوابد محتلم مىشود - يعنى بيرون آمدن منى در خواب - جايز است بخوابد هر چند به سبب نخوابيدن به زحمت نيفتد، هر چند اولى و احوط ترك خواب است، و اگر خوابيد و محتلم شد روزه اش محل اشكال است.
(مسأله 1544): روزه دارى كه هنگام بيرون آمدن منى از خواب بيدار مىشود، واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.