نماز نماز بهترين عمل دينى، و محبوبترين آنها نزد خداوند است، آخرين سفارشهاى انبيا در دنيا، و اولين عملى است كه در قيامت مورد سؤال خواهد بود.
نماز ستون دين است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود عبادتهاى ديگر هم قبول مىگردد، و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم پذيرفته نخواهد شد. در احاديث آمده: نمازهاى پنجگانه انسان را از گناهان پاك مىكند همان طور كه اگر شبانه روزى پنج بار در نهر آبى شستشو كند، چرك و آلودگى در بدنش نمىماند.
در آيات قرآن، عظمت نماز و اهتمام به آن، و ترك سهل انگارى نسبت به آن، و رعايت حدود و اوقات نماز بيان گرديده است، و در احاديث تأكيد شده كه انسان نماز را در اول وقت بخواند، و كسى كه نماز را پست و سبك شمارد مانند كسى است كه نماز نمىخواند. پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) فرمودند: كسى كه به نماز اهميت ندهد و آن را سبك شمارد سزاوار عذاب آخرت است. روزى پيامبر در مسجد تشريف داشتند مردى وارد و مشغول نماز شد، و ركوع و سجودش را كامل بجا نياورد، حضرت فرمودند: اگر اين مرد در حالى كه نمازش اين طور است از دنيا برود به دين من از دنيا نرفته است.
پس مسلمان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتابزدگى نماز نخواند، و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد، و متوجه باشد كه با چه كسى سخن مىگويد، و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند، بسيار پست و ناچيز ببيند و نيز نمازگزار بايد توبه و استغفار نمايد و گناهانى را كه مانع قبول شدن نماز است مانند: حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات، و ندادن خمس و زكات، بلكه هر معصيتى را ترك كند. همچنين سزاوار است كارهائى كه ثواب نماز را كم مىكند بجا نياورد، مثلا در حال خواب آلودگى و نگه داشتن بول به نماز نايستد، و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند، و كارهائى كه