(مسأله 686): تيمم بر چيز غصبى يا در فضاى غصبى يا بر چيزى كه در ملك غصبى است در حال فراموشى يا غفلت صحيح است، ولى اگر خودش چيزى را غصب كرده و فراموش كند كه غصب نموده و بر آن تيمم كند، يا ملكى را غصب نمايد و فراموش كند كه آن را غصب نموده و چيزى را كه بر آن تيمم مىكند در آن ملك بگذارد، يا در فضاى آن تيمم نمايد، حكم او حكم عامد است.
(مسأله 687): كسى كه در جاى غصبى زندانى است، اگر آب و خاك آن هر دو غصبى است بايد با تيمم نماز بخواند.
(مسأله 688): چيزى كه بر آن تيمم مىكند بنابر احتياط در صورت امكان بايد گردى داشته باشد كه به دست بماند، و پس از زدن دست بر آن، دست را بتكاند كه گرد آن بريزد.
(مسأله 689): تيمم بر زمين گود و خاك جاده و زمين شوره زار كه نمك روى آن را نگرفته، مكروه است، و اگر روى آن را نمك گرفته باطل است.
كيفيت تيمم (مسأله 690): در تيمم بدل از وضو يا غسل چهار چيز واجب است:
اول: نيت.
دوم: زدن كف دو دست با هم بر چيزى كه تيمم بر آن صحيح است.
سوم: كشيدن كف هر دو دست به تمام پيشانى و دو طرف آن، از جائى كه موى سر مىرويد تا ابروها و بالاى بينى، و بنابر احتياط بايد دستها روى ابروها هم كشيده شود.
چهارم: كشيدن كف دست چپ به تمام پشت دست راست سپس كشيدن كف دست راست به تمام پشت دست چپ.
(مسأله 691): احتياط مستحب آن است كه تيمم بدل از غسل را به اين ترتيب انجام دهد، كه يك بار دستها را به زمين بزند و به پيشانى بكشد، و بار ديگر دستها را به زمين بزند و به پشت دستها بكشد.