يادش آمد كه حمد نخوانده، بايد بخواند، و اگر در ركوع يادش بيايد نمازش صحيح است، ولى پس از نماز دو سجده سهو كند.
5 - شك امام و مأموم (مسأله 1162): اگر امام جماعت در شماره ركعتهاى نماز شك كند، مثلا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، ولى مأموم مىداند كه چهار ركعت خوانده و به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است، امام بايد نماز را تمام كند، و خواندن نماز احتياط لازم نيست، و نيز اگر امام مىداند كه چند ركعت خوانده، و مأموم در شماره ركعتهاى نماز شك كند نبايد به شك خود اعتنا كند.
6 - شك در نماز مستحبى (مسأله 1163): اگر در شماره ركعتهاى نماز مستحبى شك كند، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد، مثلا اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است، و اگر طرف بيشتر نماز را باطل نمىكند، مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت، به هر طرف شك عمل كند، نمازش صحيح است.
(مسأله 1164): كم شدن ركن نماز مستحبى را باطل مىكند، ولى زياد شدن ركن آن را باطل نمىكند، پس اگر يكى از كارهاى نماز مستحبى را فراموش كند و موقعى يادش بيايد كه مشغول ركن پس از آن شده، مىتواند آن را بجا آورد و دوباره آن ركن را انجام دهد، مثلا اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره حمد را نخوانده، مىتواند برگردد و حمد را بخواند و دوباره به ركوع رود.
(مسأله 1165): اگر در يكى از كارهاى نماز مستحبى شك كند، خواه ركن باشد يا غير ركن، چنانچه محل آن نگذشته، بايد بجا آورد، و اگر محل آن گذشته به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 1166): اگر در نماز مستحبى دو ركعتى گمانش به سه ركعت يا