داخل شود، در قبل باشد يا در دبر، بالغ باشند يا نا بالغ، اگر چه منى بيرون نيايد، هر دو جنب مىشوند، و بنابر احتياط در صورت دخول كمتر از ختنه گاه اگر وضو نداشته غسل كند و وضو بگيرد.
(مسأله 349): اگر - نعوذ بالله - با حيوانى نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است، و اگر منى بيرون نيايد، و نيز چنانچه پيش از وطى وضو داشته غسل تنها كافى است، و اگر وضو نداشته احتياط واجب آن است كه غسل كند و وضو هم بگيرد، و هم چنين است حكم در نزديكى نمودن با مرد يا پسر، و در همه اين صورتها احكام جنابت از حرام جارى است.
(مسأله 350): اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد، يا شك دارد كه منى از او بيرون آمده يا نه، غسل بر او واجب نيست.
(مسأله 351): كسى كه معذور از غسل است ولى مىتواند تيمم كند، پس از داخل شدن وقت نماز هم مىتواند با عيال خود نزديكى كند.
(مسأله 352): اگر بداند منى كه در لباسش هست از خود او است و براى آن غسل نكرده، بايد غسل كند و نمازهائى را كه مىداند پس از خروج منى خوانده قضا نمايد، ولى نمازهائى را كه احتمال مىدهد پيش از خروج اين منى خوانده لازم نيست قضا كند.
چيزهائى كه بر جنب حرام است (مسأله 353): پنج چيز بر جنب حرام است:
اول: رساندن جائى از بدن خود به خط قرآن، يا به اسم خداوند متعال و صفات خاصه او، و اسم پيامبران و حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) و ائمه اطهار (عليهم السلام) و حضرت زهرا (عليها السلام); و نيز بنابر احتياط واجب اگر به لغت ديگرى نوشته شده باشد.
دوم: رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر (صلى الله عليه وآله) هر چند از يك در داخل و از در ديگر خارج شود، و هم چنين است داخل شدن در حرم ائمه اطهار (عليهم السلام).
سوم: توقف در مساجد ديگر، ولى اگر از يك در مسجد داخل و از در ديگر خارج شود مانعى ندارد.