ذبح و صيد حيوانات خوردن حيوانات حلال گوشت، و پاك بودن اجزاء روح دار بدن آنها، و نماز خواندن در حال همراه داشتن آن اجزاء، مشروط به تذكيه شرعى است; كه با ذبح، يا نحر، يا شكار، و يا جان دادن بيرون از آب انجام مىيابد، چنان كه در مسائل آينده بيان مىشود.
مسائل ذبح و صيد حيوانات (مسأله 2505): اگر حيوان خون جهنده دار حلال گوشت را به دستور شرعى سر ببرند، وحشى باشد يا اهلى، صحرائى باشد يا دريائى، پرنده باشد يا غير آن پس از جان دادن، گوشت آن حلال و بدن آن پاك و نماز خواندن با آن صحيح است; مگر آن كه انسان با آن حيوان وطى نزديكى كرده باشد، و يا آن حيوان نجاستخوار شده، يا شير خوك خورده باشد، كه اگر حيوان نجاستخوار طبق دستور شرع استبراء نشود پس از سر بريدن گوشت آن حلال نيست.
(مسأله 2506): حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى، و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعدا وحشى شده مانند گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده است، اگر به دستور شرعى آنها را شكار كنند پاك و حلال است، ولى حيوان حلال گوشت وحشى كه به سبب تربيت كردن اهلى شده، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود.
(مسأله 2507): حيوان حلال گوشت وحشى وقتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد، بنابر اين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند، و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود، و اگر آهو و بچه اش را كه توان فرار ندارد با يك تير شكار نمايد آهو حلال و بچه اش حرام است; مگر آن كه آن را زنده بگيرند و طبق دستور شرعى