خون بين وظايف حائض و مستحاضه جمع نمايد.
(مسأله 478): اگر مبتدئه بيش از ده روز خون ببيند كه كمتر از سه روز با نشانه حيض و چند روز با نشانه استحاضه باشد، بايد عادت خويشان را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد، و اگر خويشاوندى ندارد يا عادتشان مختلف است، شش يا هفت روز را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.
2 - وقتيه و عدديه (مسأله 479): زنانى كه دو ماه پياپى در وقت و روزهاى معين خون مىبينند، بايد هر ماه در تمامى آن روزها به احكام حائض عمل كنند، خواه با نشانه هاى حيض خون ببينند يا نه، و خواه اين كه در وسط ايام عادت يك روز يا بيشتر پاك باشند يا نه، و خواه از خون پاك نشوند اما هر ماه تنها چند روز معين آن نشانه هاى حيض داشته باشند، اگر چه احتياط واجب آن است كه ايام وسط را احتياط كنند.
(مسأله 480): زنانى كه عادت وقتيه دارند، اگر يكى دو روز پيش از وقت عادت خون ببينند، بايد به احكام حائض عمل كنند، هر چند با نشانه هاى حيض نباشد، به شرط آن كه مجموع از ده روز بيشتر نباشد، ولى احتياط آن است كه بين وظايف حائض و مستحاضه جمع نمايند. و هم چنين است اگر سه روز يا بيشتر پيش از عادت با نشانه هاى حيض خون ببينند، و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده - مانند اين كه پيش از سه روز پاك شوند - بايد عبادتهاى آن روزها را قضا كنند.
(مسأله 481): اگر همه روزهاى عادت و چند روز قبل و بعد آن با نشانه هاى حيض خون ببيند، و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است، و چنانچه به صفات حيض نيست، دو روز پيش از عادت استحاضه است گر چه بايد احتياطا بين وظايف حائض و مستحاضه جمع كند. و اگر از ده روز بيشتر شود ولى روزهاى عادت و پيش از آن بيش از ده روز نباشد، همه آنها حيض، و پس از ايام عادت استحاضه مىباشد، و بايد عبادتهائى را كه روزهاى قبل و پس از