(مسأله 1131): اگر حفظ جان خود نمازگزار يا كسى كه حفظ جان او واجب است، يا حفظ مالى كه نگهدارى آن واجب مىباشد، بدون شكستن نماز ممكن نباشد، بايد نماز را بشكند، و شكستن نماز براى مالى كه اهميت ندارد مكروه است.
(مسأله 1132): كسى كه در وقت وسيع نماز مىخواند، و طلبكار طلبش را از او مطالبه مىكند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد، بايد در همان حال بپردازد، و اگر بدون شكستن نماز دادن طلب او ممكن نيست بايد نماز را بشكند و طلب او را داده سپس نماز بخواند.
(مسأله 1133): اگر بين نماز بفهمد كه مسجد نجس است، چنانچه وقت تنگ باشد بايد نماز را تمام كند; و اگر وقت وسيع است و تطهير مسجد نماز را به هم نمىزند، بايد در بين نماز تطهير كند، سپس بقيه نماز را بخواند; و اگر نماز را به هم مىزند، چنانچه پس از نماز تطهير مسجد ممكن باشد، شكستن نماز براى تطهير محل اشكال است; و اگر پس از نماز تطهير مسجد ممكن نباشد يا تأخير تطهير هتك مسجد است، بايد نماز را بشكند و مسجد را تطهير نمايد، سپس نماز را بخواند.
(مسأله 1134): كسى كه وظيفه اش شكستن نماز است، اگر نماز را تمام كند هر چند معصيت كرده ولى نمازش صحيح است گرچه احتياط آن است كه دوباره بخواند.
مسائل شكيات شكيات نماز بيست و سه قسم است، هشت قسم آن شكهائى است كه نماز را باطل مىكند، و به شش قسم آن نبايد اعتنا كرد، و نه قسم ديگر آن صحيح است.
شكهاى باطل كننده (مسأله 1135): شكهائى كه نماز را باطل مىكند هشت تا است:
اول: شك در شماره ركعت نماز دو ركعتى واجب، مانند نماز صبح و نماز مسافر; ولى شك در شماره ركعت نماز مستحب و نيز نماز احتياط، نماز را