مسائل نيت (مسأله 921): بايد نماز را به نيت قربت، يعنى براى انجام دادن فرمان خداوند متعال خواند، و لازم نيست نيت را از قلب خود بگذراند، يا مثلا به زبان بگويد: چهار ركعت نماز ظهر مىخوانم قربة الى الله، و در نماز احتياط به جهت شك در ركعات، بنابر احتياط لازم نيت را به زبان نگويد.
(مسأله 922): اگر در نماز ظهر يا عصر نيت كند كه چهار ركعت نماز مىخوانم و تعيين نكند ظهر است يا عصر، نماز او باطل است، و نيز كسى كه مثلا قضاى نماز ظهر بر او واجب است، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا يا نماز ظهر را بخواند، بايد نمازى را كه مى خواند، در نيت تعيين كند.
(مسأله 923): بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقى باشد، پس اگر بين نماز به طورى غافل شود كه اگر بپرسند چه مىكنى، نداند چه بگويد، نمازش باطل است.
(مسأله 924): بايد تنها براى انجام امر خداوند متعال نماز بخواند، پس كسى كه ريا كند يعنى براى نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است، خواه تنها براى مردم باشد يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.
(مسأله 925): اگر قسمتى از نماز را هم براى غير خدا بجا آورد، نمازش باطل است، بلكه اگر نماز را براى خدا بخواند ولى براى نشان دادن به مردم در جاى مخصوصى مانند مسجد، يا در وقت مخصوصى مانند اول وقت، يا به گونه خاصى مثلا با جماعت بخواند، نمازش باطل است، و بنابر احتياط اگر جزء مستحبى - مانند قنوط - را نيز براى غير خدا بجا آورد نمازش باطل است.
مسائل تكبيرة الاحرام (مسأله 926): گفتن الله اكبر در اول هر نماز واجب و ركن است، و بايد حروف الله و حروف اكبر و دو كلمه الله و اكبر را پشت سر هم بگويد. و نيز بايد اين دو كلمه به عربى صحيح گفته شود، و اگر به عربى غلط بگويد، يا مثلا ترجمه