(مسأله 423): مستحاضه اى كه براى نماز وضو گرفته يا غسل كرده، نمىتواند بدون وضوى جديد عمل مشروط به طهارت را انجام دهد.
(مسأله 424): مستحاضه اى كه غسلهاى واجبش را انجام داده، رفتن و توقف كردن او در مسجد، و خواندن آيه اى كه سجده واجب دارد، و نزديكى شوهر با او، حلال است، هر چند كارهاى ديگرى را كه مىبايست براى نماز مىكرد، مانند عوض كردن پنبه و دستمال، نكرده باشد. و بنابر احتياط لازم اين كارها بدون غسل جايز نيست.
(مسأله 425): هر گاه زن در استحاضه كثيره يا متوسطه بخواهد پيش از وقت نماز آيه اى را كه سجده واجب دارد بخواند، يا به مسجد برود، يا شوهرش بخواهد با او نزديكى كند بنابر احتياط واجب بايد غسل نمايد.
(مسأله 426): نماز آيات بر مستحاضه نيز واجب است، و بايد براى نماز آيات همه كارهائى را كه براى نمازهاى يوميه گفته شد انجام دهد.
(مسأله 427): هر گاه در وقت نماز يوميه نماز آيات بر مستحاضه واجب شود، نمىتواند آنها را با يك غسل و وضو بخواند، هر چند هر دو را پشت سر هم بجا آورد.
(مسأله 428): بنابر احتياط واجب مستحاضه نماز قضا نخواند، و اگر خواست بخواند بايد كارهائى را كه براى نماز اداء انجام مىداد براى نماز قضاء هم انجام دهد.
(مسأله 429): زنى كه مىداند خونى كه از او بيرون مىآيد خون زخم نيست و شرعا حكم حيض و نفاس را ندارد، بايد وظيفه استحاضه را انجام دهد، بلكه اگر شك دارد كه خون استحاضه است يا خونهاى ديگر، چنانچه نشانه آنها را ندارد، بنابر احتياط واجب بايد وظيفه استحاضه را انجام دهد.
حيض حيض خونى است كه غالبا در هر ماه چند روزى از رحم بيرون مىآيد، و