و با علم به حرمت نماز او باطل است.
(مسأله 2218): اگر كسى مقدارى پول به تاجر بدهد كه در شهر ديگر از طرف او كمتر بگيرد، اشكال ندارد و اين را صرف برات مىگويند.
(مسأله 2219): اگر مقدارى پول به كسى بدهد كه پس از چند روز در شهر ديگر زيادتر بگيرد ربا و حرام است، مانند اين كه نهصد و نود تومان بدهد كه پس از ده روز در شهر ديگر هزار تومان بگيرد; ولى اگر كسى كه زيادى را مىگيرد در مقابل زيادى جنس بدهد، يا عملى انجام دهد اشكال ندارد، و اما زيادى گرفتن در اسكناسهاى معمولى محل اشكال است.
(مسأله 2220): اگر در مقابل طلبى كه از كسى دارد سفته يا براتى داشته باشد، و بخواهد طلبش را پيش از وعده آن، كسر نمايد و نقد كند، و يا مقدارى از آن را نقد بگيرد ولى مدت باقيمانده را زياد كند، اشكال ندارد، چنان كه در روايت صحيح وارد شده است.
مسائل حواله دادن (مسأله 2221): اگر شخص; طلبكارش را حواله بدهد كه طلب خود را از ديگرى بگيرد و طلبكار قبول نمايد، پس از درست شدن حواله با شرايطى كه بعدا مىآيد، كسى كه به او حواله شده بدهكار مىشود، و ديگر طلبكار نمىتواند طلبى را كه دارد از بدهكار اولى مطالبه نمايد.
(مسأله 2222): بدهكار و طلبكار بايد بالغ و عاقل باشند، و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و نيز نبايد سفيه و مفلس باشند.
(مسأله 2223): حواله دادن به كسى كه بدهكار نيست، در صورتى صحيح است كه او قبول كند، و نيز اگر شخص بخواهد به كسى كه جنسى بدهكار است جنس ديگرى حواله دهد - مانند حواله دادن گندم به كسى كه جو بدهكار است - تا او قبول نكند حواله صحيح نيست.