1 و 2 - بول و غائط (مدفوع) (مسأله 83): بول و مدفوع انسان و هر حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد نجس است. و بول و مدفوع حيوان حرام گوشتى كه خون آن جستن نمىكند مانند ماهى حرام گوشت، و نيز فضله حيوانات كوچك مانند پشه و مگس كه گوشت ندارند پاك است، هر چند در غير پشه و مگس و مانند آن احتياط واجب اجتناب از آن است.
(مسأله 84): بنابر احتياط لازم، از بول و فضله پرندگان حرام گوشت، به خصوص در نماز، بايد اجتناب كرد.
(مسأله 85): بول و مدفوع حيوان نجاستخوار نجس است. و هم چنين است بول و مدفوع گوسفند يا حيوان حلال گوشت ديگرى كه شير خوك يا حيوانى را كه انسان با آن نزديكى نموده است، به مقدارى خورده كه گوشت روئيده و استخوانش محكم شده است.
3 - منى (مسأله 86): منى انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است.
4 - مردار (مسأله 87): مرده انسان و مردار حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است، چه خودش مرده باشد يا آن را به دستور شرعى نكشته باشند. و ماهى چون خون جهنده ندارد گر چه در آب بميرد پاك است.
(مسأله 88): قسمتهاى بى روح از مردارى كه نجس العين نيست (يعنى غير سگ و خوك و كافر و حيوان نجاستخوار) پاك است، مانند پشم و مو و كرك و دندان; و احوط اجتناب از استخوان آن است مگر عاج فيل.
(مسأله 89): اگر از بدن انسان يا حيوانى كه خون جهنده دارد در حالى كه زنده است گوشت يا چيز ديگرى را كه روح دارد جدا كنند نجس است.