(مسأله 1570): اگر براى نجات غرق شده اى، سر را در آب فرو برد، - هر چند نجات دادنش واجب باشد - روزه اش باطل مىشود، ولى كفاره ندارد.
8 - باقيماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح (مسأله 1571): جنبى كه در شب ماه رمضان بايد غسل جنابت يا تيمم كند، و عمدى تا اذان صبح غسل يا تيمم نكرده، روزه اش باطل است، ولى چنانچه غير عمدى باشد باطل نيست; و حكم قضاى ماه رمضان همان حكم روزه ماه رمضان است، گرچه وقت قضاء موسع باشد، و هم چنين است روزه واجب معين از غير ماه رمضان.
(مسأله 1572): مكلفى كه در شب ماه رمضان جنب است و عمدى غسل نكند تا وقت تنگ شود، معصيت كرده، و بنابر احتياط واجب بايد تيمم كند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم بجا آورد.
(مسأله 1573): اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و پس از يك روز يادش بيايد، بايد روزه آن روز را قضا نمايد. و اگر پس از چند روز يادش بيايد روزه هر چند روزى را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد، مانند اين كه نمىداند سه روز جنب بوده يا چهار روز، بايد روزه سه روز را قضا كند.
(مسأله 1574): كسى كه در شب ماه رمضان براى هيچ يك از غسل و تيمم وقت ندارد، اگر خود را جنب كند، روزه اش باطل است، و قضا و كفاره بر او واجب مىشود، و اگر براى تيمم وقت دارد چنانچه خود را جنب كند معصيت كرده، و بايد تيمم نمايد و روزه اش صحيح است و احتياطا قضا كند.
(مسأله 1575): اگر براى آن كه بفهمد وقت دارد يا نه، جستجو نمايد و گمان كند كه به مقدار غسل وقت دارد و خود را جنب كند، سپس فهميد وقت تنگ بوده و تيمم كند، روزه اش صحيح است. و اگر بى جستجو گمان كند كه وقت دارد و خود را جنب نمايد، سپس بفهمد وقت تنگ بوده، و با تيمم روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را قضا كند.