با او خوددارى نمايد، سپس او را طلاق دهد.
(مسأله 2433): طلاق بايد به صيغه عربى صحيح، و به كلمه طالق خوانده شود، و دو مرد عادل آن را بشنوند، و اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلا فاطمه باشد، بايد بگويد: زوجتي فاطمة طالق يعنى زن من فاطمه رها است، و اگر ديگرى را وكيل كند آن وكيل بايد بگويد: زوجة موكلي فاطمة طالق، و چنانچه زن معين باشد ذكر نامش لازم نيست.
(مسأله 2434): زنى كه متعه شده، مثلا يك ماهه يا يك ساله او را عقد كرده اند، طلاق ندارد. و رها شدن او به اين است كه مدتش تمام شود، يا مرد مدت را به او ببخشد، به اين ترتيب كه بگويد: مدت را به تو بخشيدم. و شاهد گرفتن و پاك بودن زن از حيض لازم نيست.
عده طلاق (مسأله 2435): زنى كه نه سالش تمام نشده، و زن يائسه عده ندارد، يعنى هر چند شوهرش با او نزديكى كرده، پس از طلاق مىتواند فورى شوهر كند.
(مسأله 2436): زنى كه نه سالش تمام شده و يائسه نيست و شوهرش با او نزديكى كند اگر طلاقش دهد، پس از طلاق بايد عده نگهدارد. وعده زنان آزاد آن است كه پس از آن كه شوهرش در پاكى طلاقش داد و پس از طلاق هر چند لحظه اى پاك بود بايد به قدرى صبر كند كه دوباره حيض ببيند و پاك شود، و تا حيض سوم را ديد عده او تمام مىشود، و مى تواند پس از طلاق فورى شوهر كند.
(مسأله 2437): زنى كه حيض نمىبيند اگر در سن زنهائى باشد كه حيض مىبينند، چنانچه شوهرش پس از نزديكى با او طلاقش دهد، بايد پس از طلاق تا سه ماه، يعنى نود روز عده نگهدارد.
(مسأله 2438): زنى كه عده او سه ماه است بايد تا سه ماه يعنى نود روز عده نگهدارد.