از آن به عادت ماهانه هم تعبير مىكنند، و زن را هنگام ديدن اين خون حائض مىگويند.
(مسأله 430): بيشتر اوقات خون حيض غليظ و گرم است، و رنگ آن تيره يا سرخ مىباشد، و با فشار و كمى سوزش بيرون مىآيد.
(مسأله 431): زنهاى سيده پس از تمام شدن شصت سال، و زنهاى غير سيده پس از تمام شدن پنجاه سال يائسه مىشوند، يعنى خون حيض نمىبينند.
(مسأله 432): خونى كه دختر پيش از تمام شدن نه سال، و زن پس از يائسه شدن مىبيند، حيض نيست.
(مسأله 433): زن باردار يا بچه شيرده هم ممكن است حائض شود، و بنابر احتياط واجب چنانچه زن باردار پس از گذشت بيست روز از اول عادتش خونى ببيند كه صفات حيض را دارد، بايد بين وظايف حائض و مستحاضه جمع كند.
(مسأله 434): دخترى كه نمىداند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را ندارد حيض نيست، و اگر نشانه هاى حيض را دارد حيض است و معلوم مىشود كه نه سال او تمام شده است.
(مسأله 435): زنى كه شك دارد يائسه شده يا نه، اگر خونى ببيند و نداند حيض است يا نه، بايد بنا بگذارد كه يائسه نشده است.
(مسأله 436): مدت حيض كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نيست، و اگر مختصرى هم كمتر از سه روز باشد حيض نمىباشد.
(مسأله 437): سه روز اول حيض بايد پشت سر هم باشد، پس اگر مثلا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره يك روز خون ببيند حيض نيست، ولى به احتياط لازم بايد بين وظايف حائض و مستحاضه جمع كند.
(مسأله 438): ابتداى حيض لازم است خون بيرون بيايد، هر چند اندك و به وسيله پنبه و غير آن باشد، و چنانچه تنها در فضاى فرج ريخته ولى بيرون نيامده باشد، بايد احتياط كند و بين وظايف حائض و مستحاضه جمع نمايد، و اگر در بين سه روز، مختصرى پاك شود، لازم است احتياطا بين وظايف حائض و