ركوع امام مىرسد، چنانچه زياد طول نكشد بهتر است كه سوره را شروع كند، يا اگر شروع كرده تمام نمايد. و اگر زياد طول بكشد احتياط لازم است كه شروع نكند، و چنانچه شروع كرده تمام ننمايد.
(مسأله 1398): كسى كه مىداند با خواندن سوره به ركوع امام مىرسد، چنانچه سوره را بخواند و به ركوع نرسد، بنابر احتياط نيت فرادى كند و نمازش صحيح است.
(مسأله 1399): اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند كه در كدام ركعت است مىتواند اقتدا كند، ولى بايد حمد و سوره را به قصد قربت بخواند گرچه بعد بفهمد كه امام در ركعت اول يا دوم بوده.
(مسأله 1400): اگر به خيال اين كه امام در ركعت اول يا دوم است، حمد و سوره نخواند، و پس از ركوع بفهمد كه در ركعت سوم يا چهارم بوده نمازش صحيح است. ولى اگر پيش از ركوع بفهمد بايد حمد و سوره را بخواند، و اگر وقت ندارد تنها حمد را بخواند و در ركوع خود را به امام برساند، و اگر نمىرسد بنابر احتياط واجب قصد فرادى نمايد، يا خود را به امام برساند گرچه در سجده باشد، و پس از اتمام نماز، آن را اعاده كند.
(مسأله 1401): اگر به خيال اين كه امام در ركعت سوم يا چهارم است، حمد و سوره بخواند و پيش از ركوع يا پس از آن بفهمد كه در ركوع اول يا دوم بوده، نمازش صحيح است. و اگر در بين حمد و سوره بفهمد، لازم نيست آنها را تمام كند.
(مسأله 1402): اگر هنگامى كه نماز مستحبى مىخواند جماعت بر پا شود، چنانچه اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت مىرسد، مستحب است نماز را رها كند و مشغول نماز جماعت شود، بلكه اگر اطمينان نداشته باشد كه به ركعت اول برسد مستحب است به همين دستور رفتار نمايد.
(مسأله 1403): اگر هنگام خواندن نماز سه ركعتى يا چهار ركعتى جماعت بر پا شود، چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته و اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام