پائين تر از مردم ديگر است كه بايد خيلى خم شود تا دستش به زانو برسد، بايد به اندازه معمول خم شود.
(مسأله 1004): كسى كه نشسته ركوع مىكند، بايد به اندازه اى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد، و بهتر است به اندازه اى خم شود كه صورت نزديك جاى سجده برسد.
(مسأله 1005): در ركوع ذكر گفتن واجب است، و مستحب است ذكر آن يك بار سبحان ربي العظيم وبحمده باشد، و اگر سه بار سبحان الله بگويد كافى است، ولى در تنگى وقت و در حال ناچارى گفتن هر ذكرى كه به اين مقدار باشد بلكه يك سبحان الله كافى است.
(مسأله 1006): ذكر ركوع بايد دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود، و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت بار بلكه بيشتر بگويند.
(مسأله 1007): در ركوع به مقدار ذكر واجب بايد بدن آرام باشد، و در ذكر مستحب هم آرام بودن بدن چنانچه قصد خصوصيت نمايد احوط است.
(مسأله 1008): هنگامى كه ذكر واجب ركوع را مىگويد، اگر بى اختيار به اندازه اى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود، بايد پس از آرامش بدن دوباره ذكر را بگويد، ولى اگر كمى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج نشود، يا انگشتان را حركت دهد ضررى ندارد.
(مسأله 1009): اگر پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود و بدن آرام گيرد عمدى ذكر ركوع را بگويد، نمازش باطل است، و احوط آن است كه پس از رسيدن به حد ركوع و آرامش بدن دوباره ذكر را بگويد، و نماز را تمام سپس اعاده كند.
(مسأله 1010): اگر پيش از پايان ذكر واجب، عمدى سر از ركوع بردارد نمازش باطل است، و اگر اشتباهى سر بردارد، چنانچه پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود يادش بيايد كه ذكر ركوع را تمام نكرده، بايد در حال آرامى بدن ذكر را بگويد، و اگر پس از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد نمازش صحيح