عصر را آهسته بخوانند.
(مسأله 970): مرد بايد در نماز صبح و مغرب و عشا مواظب باشد كه تمام كلمات حمد و سوره حتى حرف آخر آنها را بلند بخواند.
(مسأله 971): زن مىتواند حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند يا آهسته بخواند، ولى اگر نامحرم صدايش را بشنود، بنابر احتياط واجب آهسته بخواند.
(مسأله 972): اگر در جائى كه بايد نماز را بلند بخواند، عمدى آهسته خواند، يا در جائى كه بايد آهسته بخواند عمدى بلند خواند، نمازش باطل است، ولى اگر از روى فراموشى يا ندانستن حكم باشد، صحيح است. و اگر در بين خواندن حمد و سوره بفهمد اشتباه كرده، لازم نيست مقدارى را كه خوانده دوباره بخواند.
(مسأله 973): اگر كسى حمد و سوره را بلند تر از معمول بخواند - مانند اين كه با فرياد بخواند - نمازش باطل است.
(مسأله 974): مكلف بايد نماز را ياد بگيرد كه غلط نخواند، و كسى كه هيچ جور نمىتواند صحيح آن را ياد بگيرد، بايد به هر جور كه بتواند بخواند، و به احتياط واجب نماز را به جماعت بخواند.
(مسأله 975): كسى كه حمد و سوره و اجزاء ديگر نماز را خوب نمىداند و توان ياد گرفتن دارد، و نيز وقت وسيع است بايد ياد بگيرد، و اگر وقت تنگ باشد، چنانچه ممكن هست، بايد نمازش را به جماعت بخواند.
(مسأله 976): احتياط لازم است كه براى ياد دادن واجبات نماز مزد نگيرند، ولى مزد گرفتن براى آموزش مستحبات نماز، جايز است.
(مسأله 977): اگر يك كلمه حمد يا سوره را نداند، يا عمدى آن را نگويد، يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد، مثلا بجاى (ض) (ظ) بگويد، يا جائى كه بايد بى زير وزبر بخواند، زير وزبر بدهد، يا تشديد را نگويد; نماز او باطل است.
(مسأله 978): اگر كلمه اى را كه از حمد يا سوره ياد گرفته صحيح بداند، و