(مسأله 2587): اگر پدر يا مادر نذر كند كه دختر خود را به سيد شوهر دهد، پس از به تكليف رسيدن دختر اختيار با خود او است; و احتياط نمايد اگر بتواند به سيد شوهر كند، و سبب عقوق آنان نشود.
(مسأله 2588): هر گاه با خداوند عهد كند كه اگر به حاجت شرعى خود برسد كار خيرى را انجام دهد، پس از رسيدن به حاجتش، بايد آن كار را انجام دهد، و نيز اگر بدون حاجت عهد كند كه عمل خيرى را انجام دهد، آن عمل بر او واجب مىشود.
(مسأله 2589): در عهد هم مانند نذر بايد صيغه خوانده شود. و مشهور آن است كارى را كه عهد مىكند انجام دهد، بايد يا عبادت باشد مانند نماز واجب و مستحب، يا كارى باشد كه انجام آن بهتر از تركش باشد، ولى بنابر احتياط واجب چنانچه متعلق عهد مرجوح شرعى نباشد آن عمل را انجام دهد.
(مسأله 2590): اگر به عهد خود عمل نكند بايد كفاره بدهد، يعنى شصت فقير را سير كند، يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد، يا يك بنده آزاد كند.