عقوق گردد.
(مسأله 2569): كارى را كه شخص نمىتواند انجام دهد، نبايد آن را نذر كند، بنابر اين كسى كه مثلا نمىتواند پياده كربلا برود، اگر نذر كند كه پياده برود نذر او صحيح نيست.
(مسأله 2570): اگر نذر كند كه كار حرام يا مكروهى را انجام دهد يا كار واجب يا مستحبى را ترك كند، نذر او صحيح نيست.
(مسأله 2571): اگر نذر كند كه كار مباحى را انجام دهد يا ترك نمايد چنانچه بجا آوردن آن و تركش از هر جهت مساوى باشد، نذر او صحيح نيست، و اگر انجام آن از جهتى بهتر باشد و شخص به قصد همان جهت نذر كند، مثلا نذر كند غذائى را بخورد كه براى عبادت قوت بگيرد، نذر او صحيح است، و نيز اگر ترك آن از جهتى بهتر باشد و شخص براى همان جهت نذر كند كه آن را ترك نمايد، مثلا براى اين كه دود مضر است نذر كند كه آن را استعمال نكند نذر او صحيح مىباشد.
(مسأله 2572): اگر نذر كند نماز واجب خود را در جائى - مانند اطاق - بخواند كه به خودى خود ثواب نماز در آنجا زياد نيست، چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتى بهتر باشد - مانند حضور قلب نمازگزار چون خلوت است - نذرش صحيح است.
(مسأله 2573): اگر نذر كند عملى را انجام دهد، بايد همان طور كه نذر كرده بجا آورد، پس اگر نذر كند كه روز اول ماه صدقه بدهد، يا روزه بگيرد يا نماز اول ماه بخواند، چنانچه پيش از آن روز يا پس از آن بجا آورد كافى نيست، و نيز اگر نذر كند كه وقتى مريض او خوب شد صدقه بدهد، چنانچه پيش از بهبودى صدقه بدهد كافى نيست.
(مسأله 2574): اگر نذر كند كه روزه بگيرد ولى وقت و مقدار آن را معين نكند، چنانچه يك روز روزه بگيرد كافى است، و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيات آن را معين نكند، اگر يك نماز دو ركعتى بخواند كافى است، و اگر