(مسأله 956): در تنگى وقت و ناچارى همچون ترس از دزد يا درنده، نبايد سوره را بخواند.
(مسأله 957): خواندن عمدى سوره پيش از حمد نماز را باطل مىكند، ولى اگر اشتباه يا فراموش كند، و در ميان آن يادش بيايد بايد سوره را رها كند، و پس از خواندن حمد سوره را از اول بخواند.
(مسأله 958): اگر حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند، و پس از رسيدن به ركوع بفهمد، نمازش صحيح است، و پس از سلام نماز دو سجده سهو براى حمد يا سوره فراموش شده، و يا چهار سجده سهو براى حمد و سوره فراموش شده بجا آورد.
(مسأله 959): هر گاه پيش از خم شدن براى ركوع، فهميد كه حمد و سوره يا تنها سوره را نخوانده، بايد بخواند، و اگر بفهمد كه تنها حمد را نخوانده بايد اول حمد سپس دوباره سوره را بخواند، و نيز اگر خم شود و پيش از رسيدن به ركوع بفهمد حمد و سوره يا يكى از آنها را نخوانده، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد.
(مسأله 960): اگر در نماز يكى از چهار سوره سجده دار (الم التنزيل - حم سجده - والنجم - اقرأ) را عمدى بخواند، بنابر احتياط لازم نمازش باطل است.
(مسأله 961): اگر اشتباهى شروع به خواندن سوره اى كند كه سجده واجب دارد، و پيش از رسيدن به آيه سجده بفهمد، بايد آن را رها كند و سوره ديگر بخواند، و اگر پس از خواندن آيه سجده بفهمد، بنابر احتياط واجب به سجده اشاره كرده، و سوره را تمام كند، سپس يك سوره ديگر به قصد قربت مطلقه بخواند، و پس از نماز بنابر احتياط واجب سجده آن را بجا آورد.
(مسأله 962): بنابر احتياط لازم در نماز آيه سجده را استماع نكند، و اگر شنيد بنابر احتياط واجب به سجده اشاره كرده و پس از نماز سجده آن را بجا آورد.
(مسأله 963): خواندن سوره در نماز مستحبى شرط صحت نيست، ولى