(مسأله 943): هنگام خواندن چيزى از اذكار واجب، بلكه بنابر احتياط اذكار مستحب، بايد بدن آرام باشد، اما بحول الله وقوته أقوم وأقعد را بايد در حال برخاستن بگويد، و چنانچه بخواهد كمى جلو يا عقب رود يا كمى بدن را به سمت راست يا چپ حركت دهد، بايد چيزى نگويد.
(مسأله 944): هر گاه در حال حركت بدن ذكرى را به قصد مطلق ذكر بگويد، نمازش صحيح است.
(مسأله 945): حركت دادن دست و انگشتان هنگام خواندن قرائت اشكال ندارد، گرچه احتياط مستحب آن است كه آنها را هم حركت ندهد.
(مسأله 946): اگر هنگام خواندن حمد و سوره يا تسبيحات، بى اختيار به اندازه اى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود، احتياط واجب آن است كه پس از آرامش بدن آنچه را در حال حركت خوانده دوباره بخواند.
(مسأله 947): اگر بين نماز از ايستادن در بماند بايد بنشيند، و اگر نتواند بنشيند، بايد بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته نبايد چيزى از ذكرهاى واجب را بگويد.
(مسأله 948): تا مىتوان ايستاده نماز خواند، نبايد نشست، پس كسى كه هنگام ايستادن بدنش حركت مىكند، يا مجبور است به چيزى تكيه دهد يا بدنش را مختصرى كج كند، بايد به هر جور كه مىتواند ايستاده نماز بخواند، ولى اگر به هيچ گونه هر چند مانند حال ركوع هم نتواند بايستد، بايد راست نشسته و نماز بخواند.
(مسأله 949): تا بتوان نشسته نماز خواند نبايد خوابيد، و اگر نتواند راست بنشيند بايد هر جور كه مىتواند بنشيند، و اگر هيچ گونه نتواند بنشيند بايد به طورى كه در احكام قبله گذشت به پهلوى راست بخوابد، و اگر نمىتواند، به پهلوى چپ بخوابد، و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد، به طورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد.
(مسأله 950): كسى كه نشسته نماز مىخواند، اگر پس از خواندن حمد و