(مسأله 2612): فرشى را كه براى حسينيه وقف شده نمىتوان براى نماز به مسجد برد، هر چند آن مسجد نزديك حسينيه باشد.
(مسأله 2613): اگر ملكى را براى تعمير مسجدى وقف نمايند، چنانچه آن مسجد احتياج به تعمير ندارد، بايد به مصرف ديگرى از مصارف آن مسجد برسانند، مگر آن كه مخصوص تعمير به نحو عام باشد كه مىتوانند به مصرف مسجدى برسانند كه به تعمير نياز دارد.
(مسأله 2614): اگر ملكى را وقف كند كه عايدى آن را خرج تعمير مسجد نمايند و به امام جماعت و اذان گوى آن مسجد بدهند، چنانچه از ظاهر كلام واقف بدانند يا اطمينان دارند كه براى هر يك چه مقدار معين كرده، بايد همان طور مصرف كنند، و اگر يقين يا اطمينان ندارند، بايد اول مسجد را تعمير كنند، و اگر چيزى زياد آمد بين امام جماعت و اذان گو به طور مساوى قسمت نمايند، و بهتر است كه اين دو نفر در تقسيم با يكديگر صلح نمايند.