از نماز احتياط بوده مثلا در شك بين دو و چهار، دو ركعت نماز احتياط بخواند، سپس بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، بنابر احتياط واجب كسرى نماز را تمام كند و نماز را دوباره بخواند.
(مسأله 1191): اگر پس از خواندن نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش بيشتر از نماز احتياط بوده، مثلا در شك بين سه و چهار يك ركعت نماز احتياط بخواند بعد بفهمد نماز را دو ركعت خوانده، چنانچه پس از نماز احتياط، مبطل نماز انجام داده - مانند پشت به قبله كردن - بايد نماز را دوباره بخواند، و اگر كارى كه نماز را باطل مىكند انجام نداده، بنابر احتياط واجب دو ركعت كسرى نماز را بجا آورد، و نماز را دوباره بخواند.
(مسأله 1192): اگر بين دو و سه و چهار شك كند، و پس از خواندن دو ركعت نماز احتياط ايستاده، يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده، لازم نيست دو ركعت نماز احتياط نشسته را بخواند.
(مسأله 1193): اگر بين دو و سه و چهار شك كند، و موقعى كه يك ركعت نماز احتياط ايستاده را مىخواند و هم چنين اگر نشسته مىخواند يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده، بايد نماز احتياط را رها كرده كسرى نماز را بجا آورد، و بنابر احتياط واجب نمازش را دوباره بخواند.
(مسأله 1194): اگر بين دو و سه و چهار شك كند، و موقعى كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده را مىخواند، پيش از ركوع دوم يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده، بايد نماز احتياط را رها كرده كسرى نماز را بجا آورد، و بنابر احتياط واجب نمازش را دوباره بخواند.
(مسأله 1195): اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش بيشتر يا كمتر از نماز احتياط بوده، چنانچه نتواند نماز احتياط را مطابق كسرى نمازش تمام كند، بايد آن را رها كند، و بنابر احتياط واجب كسرى نماز را بجا آورد و نماز را دوباره بخواند.
(مسأله 1196): اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده بجا آورده