را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند، و پس از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده سپس دو ركعت نشسته بخواند.
چهارم: شك بين چهار و پنج پس از سر برداشتن از سجده دوم كه بايد بنا بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند، و پس از نماز دو سجده سهو كند.
و اگر پس از پايان ذكر سجده دوم و پيش از سر برداشتن از آن سجده، يكى از اين چهار شك پيش آيد، به احتياط واجب بايد به دستور همان شك عمل كند، و نماز را هم دوباره بخواند.
پنجم: شك بين سه و چهار، كه هر جاى نماز باشد، بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند، و پس از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند.
ششم: شك بين چهار و پنج در حال ايستادن، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام نماز را بدهد، و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته، و دو سجده سهو بجا آورد.
هفتم: شك بين سه و پنج در حال ايستادن كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام نماز را بدهد، و دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو سجده سهو بجا آورد.
هشتم: شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستادن، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و پس از سلام نماز، دو ركعت نماز احتياط ايستاده سپس دو ركعت نشسته و دو سجده سهو بجا آورد.
نهم: شك بين پنج و شش در حال ايستادن، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام نماز را بدهد و دو سجده سهو بجا آورد، و بنابر احتياط واجب دو سجده سهو ديگر براى ايستادن بى جا بجا آورد.
(مسأله 1170): اگر شكش يكى از شكهاى صحيح باشد نبايد نماز را بشكند، بلكه بايد به دستورى كه گذشت عمل نمايد، و اگر بدون شكستن نماز هم آن را از سر بگيرد، نماز دوم نيز باطل است، ولى اگر نمازش را شكست و از سر شروع كرد نماز دوم صحيح است.