اندازه خواندن نماز عصر تا مغرب مانده باشد، كه اگر كسى تا اين موقع نماز ظهر را نخواند نماز ظهر او قضا شده و بايد نماز عصر را بخواند، و بين اين دو وقت، وقت مشترك نماز ظهر و عصر است كه اگر كسى در اين وقت عمدى نماز عصر را پيش از ظهر بخواند نمازش باطل است، و چنانچه سهوى باشد نمازش صحيح است و احوط آن است كه آن را ظهر قرار دهد، و چهار ركعت ديگر به قصد ما في الذمه بخواند.
(مسأله 718): اگر چوب يا مانند آن را شاخص، راست در زمين مسطح فرو كنند، هنگام صبح با طلوع خورشيد، سايه آن به سمت مغرب مىافتد، و هر چه خورشيد بالا مى آيد سايه كمتر شده، و در شهرهاى ما، در اول ظهر شرعى به كمترين درجه مىرسد، و پس از ظهر سايه آن به سمت مشرق متمايل مىگردد، و تا غروب خورشيد سايه زيادتر مىشود، بنابر اين هنگامى كه سايه به كمترين درجه رسيد و دوباره رو به زياد شدن گذاشت معلوم مىشود ظهر شرعى شده است، ولى در برخى شهرها مانند مكه معظمه كه در سال دو روز هنگام ظهر سايه به كلى از بين مىرود، پس از پيدا شدن دوباره سايه معلوم مىشود ظهر شده است.
(مسأله 719): هر گاه پيش از خواندن نماز ظهر، سهوا مشغول نماز عصر شد، و در بين نماز فهميد اشتباه كرده، چنانچه در وقت مخصوص به ظهر باشد باطل است، و احوط عدول به ظهر و تمام كردن و اعاده آن است، و اگر در وقت مشترك باشد بايد نيت را به نماز ظهر برگرداند.