بگويند رو به قبله نماز مىخواند، كافى است. و نيز كارهاى ديگرى مانند حال احتضار، و نماز و دفن ميت، و سر بريدن حيوانات، بايد رو به قبله انجام گيرد.
و مستحب است در حال دعا و ذكر و قرائت قرآن، و هنگام خواب، رو به قبله باشد.
و در حال تخلى حرام است رو به قبله يا پشت به آن كند.
(مسأله 762): كسى كه ايستاده نماز واجب مىخواند، بايد صورت و سينه و شكم و جلو پاهاى او رو به قبله باشد، و احتياط مستحب است كه انگشتان پاى او هم رو به قبله باشد، به طورى كه بگويند پاى او رو به قبله است.
(مسأله 763): كسى كه بايد نشسته نماز بخواند، بايد هنگام نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد، و اگر نمىتواند به طور معمول بنشيند، و موقع نشستن كف پاها را به زمين مىگذارد، بايد ساق پاى او نيز رو به قبله باشد.
(مسأله 764): كسى كه نمىتواند نشسته هم نماز بخواند، بايد در حال نماز به پهلوى راست طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد، و اگر ممكن نيست بايد به پهلوى چپ طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد، و اگر اين را هم نتواند بايد به پشت بخوابد به طورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد.
(مسأله 765): نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله بجا آورد، و بنابر احتياط واجب سجده سهو را نيز رو به قبله بجا آورد.
(مسأله 766): نماز مستحبى را مىتوان در حال راه رفتن و سوارى خواند و اگر انسان در اين دو حال نماز مستحبى بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد.
(مسأله 767): شخص چنانچه بتواند بايد سعى كند كه قبله را به يقين يا آنچه در حكم يقين است - مانند شهادت دو مرد عادل - بشناسد، و اگر نتواند بايد به گمانى كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان يا از راههاى ديگر پيدا مىشود عمل نمايد كافى است، هر چند از گفته فاسق يا كافرى كه با قواعد علمى قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا كند.