اگر هيچ كدام مقدور نيست بنابر احتياط بايد بين تيمم بر فرش يا مانند آن و تيمم بر گل جمع كند.
(مسأله 679): اگر بتواند گل را خشك كند و از آن خاك تهيه نمايد، تيمم بر گل باطل است، و احتياط مستحب آن است كه با بودن زمين يا خاك خشك، بر زمين يا خاك مرطوب نيز تيمم نكند.
(مسأله 680): اگر آب ندارد ولى برف يا يخ داشته باشد، چنانچه بتواند بايد آن را آب كند، و با آن وضو بگيرد يا غسل كند، و اگر ممكن نيست و ضرر هم ندارد بايد با يخ يا برف وضو گرفته يا غسل كند، يعنى اعضاى وضو يا غسل را تر نمايد، و اگر اين هم ممكن نيست بر يخ يا برف تيمم كند، و نمازى را كه خوانده پس از وقت قضا نمايد.
(مسأله 681): خاك و ريگى كه بر آن تيمم مىشود بايد با چيز ديگرى مانند كاه مخلوط نباشد، مگر اين كه آن چيز به قدرى كم باشد كه در خاك يا ريگ از بين رفته حساب شود.
(مسأله 682): اگر چيزى ندارد كه بر آن تيمم كند، چنانچه ممكن است بايد به خريدن و مانند آن تهيه نمايد.
(مسأله 683): چيزى كه بر آن تيمم مىكند بايد پاك باشد، و اگر چيز پاكى كه تيمم بر آن صحيح است ندارد، نماز بر او واجب نيست، ولى بايد قضاى آن را بجا آورد، و بهتر آن است كه در وقت نيز نماز بخواند.
(مسأله 684): كسى كه يقين داشته تيمم بر چيزى صحيح است و بر آن تيمم كرده، سپس فهميده تيمم بر آن باطل بوده، نمازهائى را كه با آن تيمم خوانده بايد دوباره بخواند.
(مسأله 685): مكان تيمم كننده، و چيزى كه بر آن تيمم مىكند و مكان آن چيز نبايد غصبى باشد; پس اگر بر خاك غصبى تيمم كند، يا خاكى كه مال خودش هست در ملك غصبى بگذارد و بر آن تيمم كند و يا در ملك خود دستها را بر زمين بزند و در ملك غصبى به پيشانى بكشد تيمم او باطل است.