(مسأله 699): اگر پيشانى و پشت دستها مو داشته باشد اشكال ندارد، ولى اگر موى سر روى پيشانى آمده، بايد آن را عقب بزند.
(مسأله 700): اگر احتمال دهد كه در پيشانى و كف يا پشت دستها مانعى هست چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد بايد جستجو نمايد تا يقين يا اطمينان كند كه مانعى نيست.
(مسأله 701): كسى كه وظيفه اش تيمم است و نمى تواند تيمم كند، بايد نائب بگيرد و كسى كه نائب مىشود، بايد او را با دست خود او تيمم دهد، و اگر ممكن نباشد بايد نائب دست خود را بر چيزى كه تيمم بر آن صحيح است بزند و به پيشانى و پشت دستهاى او بكشد.
(مسأله 702): اگر در بين تيمم شك كند كه قسمتى از آن را فراموش كرده يا نه، چنانچه از محل آن گذشته به شك خود اعتنا نكند، و اگر نگذشته بنابر احتياط واجب بايد آن قسمت را بجا آورد.
(مسأله 703): اگر پس از مسح دست چپ و داخل شدن به حال ديگرى شك كند كه درست تيمم كرده يا نه، چنانچه احتمال بدهد كه حال عمل متوجه بوده تيمم او صحيح است، و اگر شك او در مسح دست چپ باشد، لازم است آن را مسح كند مگر آن كه در عملى كه مشروط به طهارت است داخل شده و يا موالات از بين رفته است.
(مسأله 704): كسى كه وظيفه اش تيمم است نمىتواند پيش از وقت نماز براى نماز تيمم كند، ولى اگر براى كار واجب ديگر يا مستحبى تيمم كند و تا وقت نماز عذر او باقى باشد، مىتواند با همان تيمم نماز بخواند.
(مسأله 705): كسى كه وظيفه اش تيمم است، اگر بداند تا آخر وقت عذر او باقى مىماند، در وسعت وقت مىتواند با تيمم نماز بخواند، ولى اگر بداند تا آخر وقت عذر او بر طرف مىشود، بايد صبر كند و با وضو يا غسل نماز بخواند، و نيز اگر اميد دارد كه عذرش بر طرف شود، احتياط واجب آن است كه صبر كرده، و با وضو يا غسل نماز بخواند، يا در تنگى وقت با تيمم نماز بخواند.