روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت كند، روزه اش صحيح است چه روزه او واجب باشد چه مستحب. و اگر بعد از ظهر بيدار شود، نمىتواند نيت روزه واجب نمايد، ولى در واجب مضيق مانند روزه ماه مبارك رمضان، بايد به احتياط واجب نيت روزه نمايد و آن را تمام كند سپس قضاى آن را نيز بجا آورد، خواه پيش از ظهر بيدار شود و خواه بعد از ظهر.
(مسأله 1508): اگر بخواهد در غير ماه مبارك رمضان روزه اى بگيرد بايد آن را معين نمايد، مانند اين كه نيت كند كه روزه قضا يا روزه نذر مىگيرم. ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت كند كه روزه ماه رمضان مىگيرم، بلكه اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت كند، روزه ماه رمضان حساب مىشود.
(مسأله 1509): اگر بداند ماه رمضان است و عمدى نيت روزه غير رمضان كند، به گمان آن كه نيت كردن غير آن جايز است، بنابر احتياط لازم نه روزه رمضان حساب مىشود و نه غير آن، و بايد آن روز را روزه بگيرد سپس آن را قضا نمايد. ولى اگر بداند كه روزه ماه رمضان معين است، با قصد غير آن باطل است ولى بايد آن روز را امساك كند.
(مسأله 1510): اگر مثلا به نيت روز اول ماه روزه بگيرد، بعد بفهمد دوم يا سوم بوده روزه او صحيح است.
(مسأله 1511): اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بيهوش شود، و در بين روز به هوش آيد، بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را تمام نمايد، و اگر تمام نكرد قضاى آن را بجا آورد.
(مسأله 1512): اگر پيش از اذان صبح نيت كند و مست شود و در بين روز به هوش آيد، احتياط واجب آن است كه روزه آن روز را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد.
(مسأله 1513): اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بخوابد و پس از مغرب بيدار شود، روزه اش صحيح است.
(مسأله 1514): اگر نداند يا فراموش كند كه ماه رمضان است و پيش از ظهر