براى بار سوم خوابيد و تا اذان صبح بيدار نشد، بايد روزه آن را قضا كند. و چنانچه اطمينان و عادت به بيدار شدن نداشته، بنابر احتياط كفاره هم بر او واجب مىشود.
(مسأله 1582): بنابر احتياط لازم خوابى كه در آن جنب شده، اول شمرده مىشود.
(مسأله 1583): روزه دارى كه در روز محتلم مىشود، واجب نيست فورى غسل كند.
(مسأله 1584): هر گاه در ماه رمضان پس از اذان صبح بيدار شود و ببيند جنب شده، هر چند بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.
(مسأله 1585): كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هر گاه تا اذان صبح جنب بماند - هر چند عمدى نباشد - چنانچه وقت براى دوباره گرفتن آن وسيع است روزه اش باطل است، و اگر وقت تنگ باشد بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را گرفته و پس از ماه رمضان آينده عوض آن را هم بگيرد.
(مسأله 1586): كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، اگر پس از اذان صبح بيدار شود و ببيند جنب شده و بداند پيش از اذان بوده، روزه او باطل است، ولى چنانچه وقت قضاى روزه تا آمدن ماه رمضان ديگر تنگ است، مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد، و پنج روز هم به رمضان مانده است، بنابر احتياط واجب بايد آن روز را روزه گرفته و پس از رمضان هم عوض آن را بگيرد.
(مسأله 1587): در روزه واجب غير قضاى روزه رمضان كه وقت معينى ندارد - مانند روزه كفاره - عمدى تا اذان صبح جنب نماند، و اگر وقت آن روزه معين است بعيد نيست كه روزه اش صحيح باشد، ولى احتياط واجب است كه غير از آن، روز ديگرى را هم روزه بگيرد.
(مسأله 1588): زنى كه پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك مىشود و عمدى غسل نكرده، در روزه ماه رمضان روزه اش باطل است، و در غير آن محل اشكال است و احوط غسل كردن است. و زنى كه وظيفه اش تيمم بدل از غسل