شرط ششم: لباس مرد نمازگزار ابريشم خالص نباشد.
(مسأله 817): لباس مرد نمازگزار حتى عرقچين و بند شلوار او بنابر احتياط لازم نبايد ابريشم خالص باشد، و در غير نماز هم پوشيدن آن براى مردان حرام است.
(مسأله 818): اگر همه يا بيش از چهار انگشت بسته آستر لباس ابريشم خالص باشد، پوشيدن آن براى مرد حرام، و نماز در آن باطل است.
(مسأله 819): لباسى را كه نمىداند از ابريشم خالص است يا چيز ديگر جايز است بپوشد، و احتياط مستحب آن است كه در آن نماز نخواند.
(مسأله 820): همراه داشتن دستمال ابريشمى و مانند آن براى مرد حرام نيست و نماز را باطل نمىكند.
(مسأله 821): پوشيدن لباس ابريشمى براى زن، در نماز و غير نماز اشكال ندارد.
(مسأله 822): پوشيدن لباس ابريشمى خالص و طلا بافت براى مردان، در حال ناچارى مانعى ندارد. و نيز كسى كه ناچار است لباس بپوشد و لباس ديگرى غير از اينها ندارد، مىتواند با اين لباسها نماز بخواند; و گر نه بايد به دستور نماز برهنگان نماز بخواند.
(مسأله 823): اگر ناچار است لباس بپوشد و تنها لباس غصبى دارد جايز است بپوشد و مى تواند با آن نماز بخواند، مگر شخص غاصب كه بايد نمازش را اعاده نمايد. و چنانچه ناچار نيست بايد به دستور نماز برهنگان نماز بخواند.
(مسأله 824): چنانچه تنها لباسى كه از مردار تهيه شده دارد، و ناچار است لباس بپوشد، مىتواند با آن نماز بخواند. و اگر ناچار نيست بپوشد، بايد به دستور نماز برهنگان نماز بخواند.
(مسأله 825): كسى كه پوششى براى ستر عورت در نماز ندارد، اگر از حد توانش بيشتر نيست و به حالش ضرر ندارد، بايد بخرد يا كرايه كند، و يا اگر عاريه خواستن و طلب بخشش براى او سخت نيست، طلب بخشش يا عاريه نمايد، اما