پوست برساند كه آنها تر نشوند، غسل صحيح است، اما اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها ممكن نباشد، بايد آنها را بشويد.
(مسأله 377): تمام شرايط صحت وضو، مانند پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، و احتياط مستحب در غسل بدن را از بالا به پائين بشويد، ولى در غسل ترتيبى لازم نيست پس از شستن سر و گردن فورى بدن را بشويد; و چنانچه پس از شستن سر و گردن مدتى صبر كند، سپس بدن را بشويد، اشكال ندارد. بلكه لازم نيست همه سر و گردن يا بدن را يك مرتبه بشويد، پس جايز است مثلا سر را شسته و مدتى بعد گردن را بشويد، ولى كسى كه نمىتواند از خروج بول و مدفوع جلوگيرى كند، اگر به اندازه اى كه غسل كند و نماز بخواند بول و مدفوع از او بيرون نمىآيد بايد فورى غسل كند و پس از غسل هم فورى نماز بخواند.
(مسأله 378): كسى كه بخواهد پول حمامى را نسيه بگذارد بدون اين كه بداند حمامى راضى است، هر چند بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است، مگر آن كه از عدم رضايت او غافل باشد.
(مسأله 379): اگر حمامى راضى است كه پول حمام نسيه بماند، ولى كسى كه غسل مىكند قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد، يا كمتر بدهد، يا بيشتر از مقدار متعارف آب مصرف كند، و يا طلب حمامى را از مال حرام بپردازد غسل او باطل است، مگر آن كه بداند حمامى به غسل نمودن او بدون پرداخت پول راضى است يا غفلت دارد كه حمامى راضى نيست كه در اين دو صورت غسل او صحيح است.
(مسأله 380): اگر پولى كه خمس آن را نداده به حمامى بدهد، ظاهر اين است كه غسل او باطل است، مگر آن كه غافل باشد يا بداند كه حمامى با آن پول به غسل او راضى است.
(مسأله 381): اگر آلودگيهاى مخرج مدفوع يا بدن را در آب خزينه تطهير كند، چنانچه پيش از غسل نداند حمامى با اين وصف به غسل كردن او راضى است يا نه، غسل او باطل است.