نجس شده آب بكشد.
(مسأله 318): حرام است كسى كه وضو ندارد خط قرآن را مس نمايد، يعنى جائى از بدنش را به خط قرآن برساند. و سزاوار است احتياطا به موى بدن خود هم مس نكند. و احتياط لازم آن است كه ترجمه قرآن به فارسى يا به زبان ديگر را هم مس ننمايد.
(مسأله 319): كسى كه وضو ندارد حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصه او را، و اسماء انبياء (عليهم السلام) و اسم مبارك پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله) و ائمه اطهار (عليهم السلام) و نيز حضرت زهرا (عليها السلام) را بدون وضو مس نمايد. و هم چنين است بنابر احتياط واجب اگر به لغت ديگرى نوشته شده باشد.
(مسأله 320): واجب نيست كودكان و ديوانگان را از مس خط قرآن، جلوگيرى كنند، مگر آن كه كار آنها بى احترامى به قرآن باشد كه در اين صورت بايد جلوگيرى شود.
(مسأله 321): وضو گرفتن يا غسل كردن پيش از وقت نماز به قصد با طهارت بودن صحيح است، ولى چنانچه نزديك وقت نماز به قصد آماده بودن براى نماز وضو بگيرد محل اشكال است.
(مسأله 322): اگر يقين دارد وقت داخل شده و نيت وضوى واجب كند و پس از وضو بفهمد وقت داخل نشده، چنانچه قصد داشته گرچه وقت نشده وضو بگيرد، وضوى او صحيح است.
(مسأله 323): مستحب است براى امورى وضو بگيرد، از جمله: زيارت معصومين (عليهم السلام) - هر چند از راه دور -; ورود به حرمهاى ايشان; رفتن به مسجد; انجام مناسك حج - به جز طواف و نماز آن كه طهارت داشتن در آنها واجب است -; نماز ميت; زيارت اهل قبور; همراه داشتن قرآن; خواندن يا نوشتن يا مس حاشيه آن; سجده شكر; سجده تلاوت قرآن; اذان و اقامه; دعا و در خواست حاجت از خداوند; هنگام خوابيدن; دخول مسافر بر خانواده اش; دخول شوهر بر همسرش در شب زفاف; نزديكى با عيال آبستن; و نشستن قاضى در جايگاه