(مسأله 2315): اگر زنى را عقد كرده و با وى نزديكى كند، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هر چه پائين روند - چه هنگام عقد باشند چه در آينده متولد شوند - به آن مرد محرم مىشوند.
(مسأله 2316): اگر با زنى كه براى خود عقد كرده نزديكى نكرده باشد، تا وقتى آن زن در عقد او است نبايد با دختر او ازدواج كند.
(مسأله 2317): عمه و خاله شخص و عمه و خاله پدر، يا پدر پدر، يا مادر پدر، و نيز عمه و خاله مادر، يا مادر مادر، يا پدر مادر هر چه بالا روند به آن شخص محرمند.
(مسأله 2318): پدر و جد شوهر، هر چه بالا روند و پسر و نوه پسرى و دخترى او هر چه پائين آيند - چه هنگام عقد باشند چه در آينده متولد شوند - به زن او محرم هستند.
(مسأله 2319): اگر زنى را براى خود عقد كند، دائمه باشد يا متعه، تا وقتى كه آن زن در عقد او است نمىتواند با خواهر آن زن ازدواج نمايد، و هم چنين است بنابر احتياط لازم تا وقتى كه خواهرش در عده او باشد.
(مسأله 2320): اگر زن خود را به گونه اى كه در احكام طلاق مىآيد طلاق رجعى دهد، در بين عده نمىتواند خواهرش را عقد نمايد، و در عده طلاق بائن و نيز در عده متعه احتياط لازم است كه با خواهر او ازدواج نكند.
(مسأله 2321): مرد نمىتواند بى اجازه زن خود با خواهر زاده و برادر زاده او ازدواج كند، ولى اگر بى اجازه زنش آنان را عقد نمايد سپس زن اجازه دهد اشكال ندارد، گرچه احتياط واجب آن است كه دوباره او را عقد كند.
(مسأله 2322): اگر زن بفهمد شوهرش برادر زاده يا خواهر زاده او را عقد كرده و حرفى نزند، چنانچه بعد رضايت ندهد عقد آنان باطل است.
(مسأله 2323): اگر كسى پيش از آن كه دختر خاله خود را بگيرد با مادر او زنا كند، ديگر نمىتواند با او ازدواج نمايد، و بنابر احتياط لازم دختر عمه نيز اين حكم را دارد.