موش صحرائى در آن مرده باشد، بايد هفت بار شست چه با آب قليل چه با آب كر يا جارى، و خاك مالى آن لازم نيست گر چه احتياط مستحب آن است كه خاك مالى شود.
(مسأله 152): ظرفى را كه به شراب نجس شده، بايد سه بار و به احتياط مستحب هفت بار بشويند، و فرقى بين آب قليل و كر و جارى نيست.
(مسأله 153): كوزه اى كه از گل نجس ساخته شده و يا آب نجس در آن فرو رفته، اگر در آب كر يا جارى بگذارند، به هر جاى آن كه آب برسد پاك مىشود، و اگر بخواهند باطن آن هم پاك شود، بايد به قدرى در آب كر يا جارى بماند كه آب به تمام آن فرو رود، و اگر ظرف رطوبتى داشته باشد كه مانع نفوذ آب به باطن آن باشد، بايد اول آن را خشك كنند، سپس در آب كر يا جارى بگذارند.
(مسأله 154): با آب قليل ظرف نجس را به دو گونه مىتوان آب كشيد:
يكى آن كه سه بار آن را پر و خالى كنند، ديگر آن كه سه بار مقدارى آب در آن بريزند و هر بار آب را طورى در آن بگردانند كه به جاهاى نجس آن برسد و بيرون بريزند.
(مسأله 155): ظرفهاى بزرگ - مانند پاتيل و خمره - كه نجس شده، هر گاه سه بار از آب پر، سپس خالى شود پاك مىشود. همچنين است اگر سه بار از بالا آب در آن ريخته شود به طورى كه به همه اطراف آن برسد و هر بار آبى كه ته آن جمع شده بيرون آورده شود، ولى بايد هر بار ظرفى كه با آن آبها بيرون ريخته مىشود شسته شود.
(مسأله 156): اگر مس نجس و مانند آن را ذوب كنند و آب بكشند، ظاهر آنها پاك مىشود.
(مسأله 157): تنورى كه به بول نجس شده است، اگر سه بار از بالا در آن آب بريزند به گونه اى كه به همه اطراف آن برسد پاك مىشود، و در غير بول پس از بر طرف شدن نجاست اگر يك مرتبه به دستورى كه گذشت در آن آب بريزند