(مسأله 1576): كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى داند چنانچه بخوابد تا صبح بيدار نمىشود، نبايد بى غسل بخوابد، و اگر بى غسل خوابيد و تا صبح بيدار نشد، روزه اش باطل است، و قضا و كفاره بر او واجب مىشود. و چنانچه اطمينان دارد اگر بخوابد بيدار نمىشود، بنابر احتياط لازم نبايد بى غسل بخوابد، و اگر خوابيد و بيدار نشد بايد قضا كند و كفاره بدهد.
(مسأله 1577): هر گاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود، احتياط لازم است كه پيش از غسل - چنانچه عادتش به بيدار شدن نباشد - نخوابد، و اگر بخوابد چه خواب اول يا دوم، و بيدار نشود بايد روزه را بگيرد و قضا نيز بنمايد و كفاره هم بنابر احتياط واجب بدهد.
(مسأله 1578): اگر در شب ماه رمضان جنب شود و يقين يا عادت به بيدار شدن پيش از اذان دارد، و احتمال بيدار شدن بدهد، و مصمم باشد كه پس از بيدار شدن غسل كند و تا اذان خواب بماند، روزه اش صحيح است.
(مسأله 1579): كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى داند يا احتمال مىدهد كه وقتى بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود، اگر غفلت دارد كه پس از بيدار شدن بايد غسل كند، و خوابيد و تا اذان صبح خواب ماند، چنانچه خواب اولش باشد روزه اش صحيح است، و در خواب دوم و سوم تنها قضاء بر او واجب مىشود.
(مسأله 1580): كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى داند يا احتمال مىدهد كه وقتى بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود، اگر نخواهد پس از بيدار شدن غسل كند يا ترديد دارد كه غسل كند يا نه، چنانچه بخوابد و بيدار نشود، روزه اش باطل و قضا و كفاره لازم است.
(مسأله 1581): جنبى كه در شب ماه رمضان خوابيد و بيدار شد، و مى داند يا احتمال مىدهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود، و تصميم هم دارد كه پس از بيدار شدن غسل كند، چنانچه دوباره خوابيد و تا اذان صبح بيدار نشد، بايد روزه آن روز را قضا كند. و اگر از خواب دوم هم بيدار شد و