(مسأله 2725): شخصى كه سگ شكارى، يا سگ گله، و يا سگى كه خانه يا زراعت را پاسبانى مىكند، بكشد، احوط آن است قيمت آن را به صاحبش بدهد، و براى سگ شكارى كمتر از چهل درهم ندهد، و براى سگ گله كمتر از قيمت يك گوسفند ندهد، و براى سگى كه پاسبانى زراعت مىكند، به مقدار يك جريب گندم بپردازد. و بعيد نيست كفايت بيست درهم حتى براى سگ شكارى، و احوط مصالحه است.
(مسأله 2726): اگر حيوان، زراعت يا مال كسى را از بين ببرد چنانچه صاحب حيوان در نگهداريش كوتاهى كرده، بايد مقدارى را كه ضرر زده به صاحب مال، يا زراعت بدهد.
(مسأله 2727): اگر بچه يكى از گناهان كبيره را انجام دهد، ولى يا مثلا معلم او با اجازه ولى مىتواند به اندازه اى كه ادب شود، و ديه واجب نگردد او را بزند.
(مسأله 2728): اگر كسى بچه اى را طورى بزند كه ديه واجب شود ديه متعلق به طفل است، و اگر مرده بايد به ورثه او بدهد. و چنانچه مثلا پدر بچه به اندازه اى او را بزند كه بميرد، ديه او را ورثه ديگرش مىبرند و به خود پدر از ديه چيزى نمىرسد.