چنانچه خودش نتواند برود و بخواهد ديگرى را از طرف خودش بفرستد بايد از كسى كه او را اجير كرده اجازه بگيرد.
(مسأله 1980): اگر كسى مستطيع شود و مكه نرود و فقير شود، بايد هر چند به زحمت باشد بعدا حج كند. و اگر به هيچ قسم نتواند حج برود، چنانچه كسى او را براى حج اجير كند، بايد به مكه رود و حج كسى را كه براى او اجير شده بجا آورد و تا سال بعد در مكه بماند و براى خود حج نمايد، ولى اگر ممكن باشد كه اجير شود و اجرت را نقد بگيرد و كسى كه او را اجير كرده راضى شود كه حج او در سال بعد انجام گردد، بايد سال اول براى خود و سال بعد براى كسى كه اجير شده حج نمايد.
(مسأله 1981): اگر در سال اول استطاعت بدون تأخير به مكه رود، و در وقت معينى كه دستور داده اند به عرفات و مشعر الحرام نرسد، چنانچه در سالهاى بعد مستطيع نباشد، حج بر او واجب نيست، ولى اگر از سالهاى پيش مستطيع بوده و نرفته، گرچه به زحمت باشد بايد حج كند.
(مسأله 1982): اگر در سال اول استطاعت حج نكند سپس به سبب پيرى يا بيمارى و ناتوانى حج ننمايد و از اين كه بعدا خودش حج كند نا اميد باشد، بايد ديگرى را از طرف خود بفرستد، بلكه اگر نا اميد هم نباشد احتياط واجب آن است كه اجير بگيرد، و چنانچه بعدا قدرت پيدا كرد خودش نيز حج نمايد، و هم چنين است اگر در سال اولى كه به اندازه حج رفتن مال پيدا كرده، به سبب پيرى يا مرض يا ناتوانى نتواند حج كند و نا اميد از توانائى خود باشد; و در همه اين صورتها چنانچه منوب عنه مرد باشد، بنابر احتياط واجب بايد نائب صروره باشد، يعنى كسى كه اولين مرتبه حج رفتن او است.
(مسأله 1983): كسى كه از طرف ديگرى براى حج اجير شده، بايد طواف نساء را نيز از طرف او بجا آورد، و اگر بجا نياورد زن بر آن اجير حرام مىشود.
(مسأله 1984): اگر طواف نساء را درست بجا نياورد يا فراموش كند، چنانچه پس از چند روز يادش بيايد و از بين راه برگردد و بجا آورد صحيح است، و در صورت فراموشى چنانچه برگشتن برايش مشقت دارد مىتواند نائب بگيرد.