با او حرام است، ولى كفاره ندارد، هر چند احتياط مستحب دادن كفاره است.
(مسأله 512): نفساء پس از پاك شدن بايد غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد، و اگر دوباره خون ببيند چنانچه روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده روى هم ده روز يا كمتر است، بنابر احتياط واجب همه آن حكم نفاس دارد، و اگر روزهائى كه پاك بوده روزه هم گرفته بايد قضا كند.
(مسأله 513): هر گاه نفساء ظاهرا از خون پاك شود ولى احتمال دهد كه در باطن خون هست، بايد با مقدارى پنبه - همان گونه كه در حيض گذشت - خود را كاوش كند كه اگر پاك بود عبادتهاى خود را انجام دهد.
(مسأله 514): اگر خون نفاس از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد، به همان مقدار نفاس است و بقيه استحاضه، و اگر عادت ندارد به مقدار عادت خويشان خود نفاس قرار دهد و تا ده روز احتياط كند و بقيه را استحاضه قرار دهد. و احتياط مستحب براى زنى كه عادت دارد آن كه از روز پس از عادت و آنكه عادت ندارد پس از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان، كارهاى استحاضه را بجا آورد، و آنچه بر نفساء حرام است ترك كند.
(مسأله 515): زنى كه كمتر از ده روز عادت حيض دارد، هر گاه خون نفاسش بيش از ايام عادتش شود، بايد عدد روزهاى عادت را نفاس قرار دهد و پس از آن به احتياط لازم تا دو روز عبادت را ترك كند، آنگاه احكام مستحاضه را عمل نمايد، يا اين كه تا ده روز عبادت و كارهائى كه بر نفساء حرام است را ترك كند. و اگر خون از ده روز بگذرد بايد روزهاى پس از عادت تا روز دهم را هم استحاضه قرار دهد، و عبادتهائى را كه در آن روزها بجا نياورده قضا نمايد.
(مسأله 516): زنانى كه در حيض عادت دارند، چنانچه تا يك ماه يا بيشتر پس از زايمان خون ببينند، بايد به شماره روزهاى عادت خود نفاس قرار دهند، و پس از آن تا ده روز هر چند با ايام عادت مصادف باشد حكم استحاضه را دارند، پس از اين ده روز چنانچه ايام عادتشان باشد يا نشانه هاى حيض دارند، بايد به احكام حائض عمل كنند، و گر نه حكم استحاضه را دارند، ولى هر قدر كه احتمال