واجب است ميت را مقابل او به پشت بگذرانند به طورى كه سرش به سمت راست نمازگزار و پايش به سمت چپ نمازگزار باشد.
(مسأله 592): مكان نمازگزار نبايد غصبى باشد، و نيز نبايد از جاى ميت بلند تر يا پست تر باشد، ولى پستى و بلندى كم اشكال ندارد.
(مسأله 593): نمازگزار نبايد از ميت دور باشد، مگر آن كه نماز ميت به جماعت خوانده شود كه در صورت اتصال صفها به يكديگر اشكال ندارد.
(مسأله 594): نمازگزار بايد مقابل ميت بايستد، ولى اگر نماز به جماعت خوانده شود وصف جماعت از دو طرف ميت بگذرد، نماز كسانى كه مقابل ميت نيستند اشكال ندارد.
(مسأله 595): بين ميت و نماز گزار بنابر احتياط لازم نبايد پرده و يا ديوار و يا چيز ديگرى مانند اينها باشد، ولى اگر ميت در تابوت و مانند آن باشد اشكال ندارد.
(مسأله 596): هنگام نماز ميت خواندن بايستى عورت ميت پوشيده باشد، و اگر كفن كردن او ممكن نيست، بنابر احتياط واجب بايد عورتش را با هر چه بشود - مانند تخته و آجر - بپوشانند.
(مسأله 597): بايد نماز ميت را ايستاده و با قصد قربت بخواند، و هنگام نيت; ميت را تعيين كند، مثلا نيت كند: نماز مىخوانم بر اين ميت قربة الى الله.
(مسأله 598): هر گاه كسى كه بتواند نماز ميت را ايستاده بخواند نبود مىتوان نشسته بر او نماز خواند.
(مسأله 599): اگر ميت وصيت كرده كه شخص معينى بر او نماز بخواند احتياط واجب آن است كه آن شخص از ولى ميت هم اجازه بگيرد.
(مسأله 600): چند مرتبه نماز خواندن بر ميت مكروه است، مگر اين كه ميت اهل علم و تقوى بوده كه مكروه نيست.
(مسأله 601): اگر ميت عمدى يا به سبب فراموشى يا عذر ديگرى بدون نماز دفن شود، يا پس از دفن معلوم شود نمازى كه بر او خوانده شده باطل بوده