رو به عثمان رأى دادند و خلافت را به او سپردند. (1) ابوذر رحمه الله در ضمن سخنى طولانى گفت: امام عليه السلام پيوسته آنان را سوگند مى داد و نعمتها و كرامتهايى را كه خداوند در حق او روا داشته بود به يادشان مى آورد تا هنگام ظهر فرا رسيد و وقت نماز نزديك شد... و امام براى نماز برخاست.
آن گروه ميان خود به مشاوره پرداختند و با خود گفتند: خداوند على بن ابى طالب را به فضايلى كه براى ما برشمرد برترى داده است ولى او مردى است كه هيچ كس را بر ديگرى ترجيح نمى دهد و ما و غلامانمان را برابر مى دارد، و اگر حكومت را به او بسپاريد ميان سياه و سفيد برابرى قرار مى دهد گرچه به زور شمشير باشد، پس حكومت را به عثمان بايد سپرد كه از همه مايل تر و رام تر و خواهان رضاى ماست، و خداوند آمرزنده و مهربان است. (2) 4 - مظلوميت آن حضرت در مسأله تحكيم از موارد صريح و آشكار مظلوميت امام عليه السلام داستان قرآن بر سر نيزه كردن و مسأله تحكيم و ظهور خوارج است.
17 - ابن ابى الحديد گويد: علت منجر شدن كار جنگ به تحكيم و تعيين داور، خواسته شاميان بود كه بدين وسيله خواستند خود را از چنگال شمشير عراقيان برهانند، چرا كه نشانه هاى پيروزى عراقيان آشكار و روشن شده بود، از اين رو شاميان به رأى عمروعاص به جاى جنگ دست به نيرنگ زدند، و اين مسأله پس از ليلة الهرير (3) رخ داد... و ما در اينجا آنچه را نصربن مزاحم در كتاب (صفين) در اين زمينه آورده ياد مى كنيم، زيرا او مورد وثوق و قابل اعتماد است