توانگران و كمك به تهيدستان واجب ساخت. امام صادق عليه السلام فرمود: (اگر مردم زكات مالهاى خود را مى پرداختند هيچ مسلمانى تهيدست و نيازمند باقى نمى ماند و با سهمى كه خدا براى او واجب نموده بى نياز مى شد. مردم، تهيدست و نيازمند و برهنه نشدند جز به گناه توانگران) (1).
حج و حج را به عنوان پشتوانه دين، ميهمانى و زيارت خدا، جهاد ضعيفان، حفظ مصالح دين و دنياى مردم و آشنايى ملتها با يكديگر واجب نمود. هشام بن حكم گويد: از امام صادق عليه السلام از فلسفه حج پرسيدم، امام عليه السلام در ضمن بيانات خود فرمودند: (خداوند آفريدگان را آفريد و آنان را از امور دين و طاعت و مصلحت امور دنيوى به مقدار لازم فرمان داد و از جمله به حج، تا مردم از سراسر عالم از خاور و باختر گرد آيند و با هم آشنايى يابند) (2).
روزه و روزه را براى پالايش بدن، احساس تشنگى و گرسنگى، جلوگيرى از شهوتها و خواهشهاى نفس و پرورش اراده واجب ساخت. امام على بن موسى الرضا عليه السلام فرمود: (مردم را فرمان روزه دادند تا درد گرسنگى و تشنگى را بچشند و از اين رهگذر بر فقر و تهيدستى آخرت راه برند (و به فكر چاره افتند) (3).