نهج البلاغة و محتضر 1 - امام على عليه السلام مى فرمايد: فانكم لو قد عاينتم ما قد عاين من مات منكم لجزعتم ووهلتم وسمعتم واطعتم، و لكن محجوب عنكم ما قد عاينوا. (1) (اگر شما نيز آنچه را مردگان شما ديدند مىديديد بى شك ترس و وحشت شما را مى گرفت و گوش به حرف مى داديد و فرمان مىبرديد، ولى آنچه آنان ديده اند از شما پوشيده است).
ابن ابى الحديد در شرح آن گويد: ممكن است مراد آن حضرت آن چيزى باشد كه محتضر مى بيند از ملك الموت و ترس از وارد شدن او. و ممكن است مراد آن باشد كه حضرتش درباره خويش مى فرموده كه هيچ كس نميرد تا آن كه او را در نزد خود حاضر ببيند، (2) و شيعه معتقد به اين است و شعرى (3) را از آن حضرت نقل مى كند كه به حارث اعور همدانى فرمود:
يا حار همدان من يمت يرنى... و اين مطلب اگر حضرت درباره خويش فرموده باشد مطلب قابل انكارى نيست، و در قرآن كريم آيه اى است كه دلالت دارد بر آن كه هيچ يك از اهل كتاب نميرد تا آن كه عيسى بن مريم عليه السلام را تصديق كند و به او ايمان آورد و آن آيه اين است: وان من اهل الكتاب الا ليؤمنن به قبل موته ويوم القيامة يكون عليهم شهيدا. (4)