خود را مى گيرد و آتش هم نصيب خود را.
مقاسمه در احاديث 1 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در حديثى طولانى فرمود:... در اين ميان دو فرشته به سوى من آيند، يكى رضوان: دربان بهشت و ديگرى مالك: دربان دوزخ، رضوان نزديك آمده گويد: سلام بر تو اى احمد، من گويم: سلام بر تو اى فرشته، تو كيستى؟ چه خوشرو و خوشبويى! گويد: من رضوان، دربان بهشتم، اينها كليدهاى بهشت است كه پروردگار عزت آنها را نزد تو فرستاده است، اى احمد، اينها را بگير. من گويم: اينها را از پروردگارم پذيرفتم و او را سپاس و ستايش بر فضيلتى كه به من داده است، آن را به برادرم على بن ابى طالب مى سپارم.
آن گاه رضوان باز مى گردد و مالك نزديك شده، گويد: سلام بر تو اى احمد، من گويم: سلام بر تو اى فرشته، تو كيستى؟ چه زشت رو و بدمنظرى! گويد: من مالك، دربان دوزخم، و اينها كليدهاى آتش است كه پروردگار عزت به سوى تو فرستاده، اى احمد، اينها را بگير. من گويم: اينها را از پروردگارم پذيرفتم و او را سپاس و ستايش بر فضيلتى كه به من داده است، آن را به برادرم على بن ابى طالب مى سپارم.
سپس مالك باز مى گردد وعلى در حالى كه كليدهاى بهشت و دوزخ را به دست دارد پيش مى آيد تا بر بلندى دوزخ كه آتش آن زبانه و زوزه مى كشد و سخت گرم و سوزان است مى ايستد به طورى كه اختيار آن را به دست دارد، دوزخ به او گويد: اى على، از من بگذر كه نور تو شعله مرا خاموش ساخت!
على عليه السلام گويد: اى دوزخ، آرام گير، اين را بگير و اين را رها ساز، اين را بگير كه دشمن من است، و اين را رها ساز كه دوست من است. و همانا دوزخ در آن