ولايت و ولايت را واجب نمود و آن را كليد راه خود و رهنماى همه احكام و واجبات قرار داد.
برادران، دوستان و عزيزان! من خداوند و پيامبران و فرشتگان و اولياى او را گواه مى گيرم كه معتقدم هر كس به ولايت على بن ابى طالب و اولاد معصوم او - كه درود خدا بر همگى آنان باد - معترف باشد به توحيد و ولايت خدا و ولايت و رسالت محمد صلى الله عليه و آله و سلم اعتراف نموده، و هر كه جامه ولايت على و اولاد گرامى او را از تن در آورد جامه ولايت خدا و رسولش را از تن در آورده است، زيرا خداى بزرگ ولايت على عليه السلام را در جايگاهى نهاده كه اگر به مردم ابلاغ نگردد به منزله آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم رسالت الهى را انجام نداده و پيام خدا را به گوش مردم نرسانيده است، و بديهى است كه اگر رسالت الهى تبليغ نشده باشد اصلا اسلام تبليغ نگرديده است.
خواننده گرامى، به ديده انصاف به اين آيه بنگر و گفتار مفسران اهل سنت را درباره آن ملاحظه كن:
يا أيها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك وان لم تفعل فما بلغت رسالته والله يعصمك من الناس ان الله لايهدى القوم الكافرين (3).
(اى پيامبر، آنچه را كه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده به مردم برسان، كه اگر نرسانى اداى رسالت نكرده اى، و خداوند تو را از گزند مردم نگاه مى دارد، خدا گروه كافران را راه نمى نمايد).
شهاب الدين آلوسى (م 1270) گفته اند: مراد آيه آن است كه اگر پيامى را كه