محمد وعلى وحسن و حسين و اولاد طاهرينشان كه اولاد فاطمه هستند. چون حضرتش به بهشت در آيد دامن چادرش بر روى صراط كشيده بماند، يك سر چادر به دست او است در بهشت، و سر ديگر آن در پهنه قيامت گسترده است، آن گاه منادى پروردگارمان صدا مى زند: اى دوستان فاطمه، به تارهاى چادر فاطمه سرور زنان بهشتى بياويزيد! پس دوستى از دوستان فاطمه نماند جز آنكه به تارى از چادر او درآويزد تا آن كه هزاران هزار گروه بدان درآويزد. پرسيدند:
هر گروه چند نفرند؟ فرمود: هزار هزار، كه همگى در پناه آن از آتش دوزخ نجات يابند. (1) گفتار عالمان در معناى صراط 1 - شيخ صدوق رحمه الله گويد: اعتقاد ما در صراط آن است كه آن حق است و پل دوزخ است و عبور همه خلايق بر آن است، خداوند فرموده: وان منكم الا واردها كان على ربك حتما مقضيا (2) (هيچ يك از شما نيست جز آن كه وارد آن (دوزخ) خواهد شد، كه اين كارى حتمى و بايستنى بر خداى توست). صراط به معنايى ديگر نام حجتهاى خداست، پس هر كه در دنيا آنان را (به امامت) بشناسد و از آنان پيروى كند خداوند پروانه عبور از صراطى را كه در قيامت پل دوزخ است به او عطا فرمايد. پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به على عليه السلام فرمود: اى على، چون روز قيامت شود من و تو و جبرئيل بر صراط مىنشينيم، و هيچ كس از صراط عبور نكند مگر كسى كه برات ولايت تو را با خود داشته باشد. (3) 2 - شيخ مفيد رحمه الله در شرح سخن صدوق رحمه الله گويد: صراط در لغت به معناى راه