همتايى دارد بنابر اين برتر از همه پيامبران اولوا العزم عليهم السلام است.
روايات درباره تعيين شاهد قرطبى گويد: از ابن عباس روايت است كه مراد على بن ابى طالب عليه السلام است.
و از على عليه السلام روايت است كه فرمود: هيچ مردى از قريش نيست مگر اين كه يك يا دو آيه درباره او نازل شده است. مردى گفت: درباره شما چه نازل شده؟
فرمود: آيه: ويتلوه شاهد منه. (1) آلوسى بغدادى گويد: ابن مردويه از على - كرم الله وجهه - روايت كرده كه فرمود:
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرموده است: (آن كه حجتى روشن از سوى پروردگارش دارد منم، و آن شاهد على است). معناى آيه اين است كه شاهدى بزرگ كه به نبوت او از سوى خداوند متعال گواهى دهد به دنبال او است. و اين كه (شاهد) از او است يعنى از او بيرون نيست. (2) شيخ سليمان قندوزى از حافظ زرندى در (دررا لسمطين) به سندش از ابوطفيل عامربن واثله وجعفربن حيان روايت كرده است كه: امام حسن مجتبى عليه السلام پس از شهادت پدر خود خطبه اى خواند و فرمود: اى مردم، من فرزند پيامبر بشارت دهنده ام، من فرزند آن هشدار دهنده ام، من فرزند آن چراغ روشنگرم... جدم صلى الله عليه و آله و سلم در روز مباهله از انفس پدرم را و از فرزندان من و برادرم حسين را و از زنان مادرم فاطمه را (به صحرا) بيرون برد. پس ما اهل و گوشت و خون او هستيم. ما از اوييم و او از ماست، پيامبر هر روز هنگام سپيده دم به در خانه ما مى آمد و مى فرمود: نماز! اى اهل بيت، خدا شما را رحمت كند، سپس